In deze donkere tijden waarin we ons nu verkeren, zijn er nog steeds een hoop mensen in de wereld die nog hoop voor de mensheid bieden. Deze mensen zijn als heldere sterren tijdens een donkere nacht – en één van de sterren die het helderst is, is Mohamed Bzeek.
Sommige mensen hebben zo’n groot hart, dat kun je jezelf bijna niet voorstellen. Één van deze mensen is een man met een grote baard genaamd Mohamed Bzeek. Hij heeft wel een hele aparte taak in het leven op zich genomen: hij is een voogd voor terminaal zieke kinderen die in de steek gelaten zijn door hun ouders. Normaal gesproken, zouden deze kinderen hun leven beëindigen in een ziekenhuis, alleen en verlaten. Maar dankzij Mohamed, krijgen ze liefde, kracht, warmte en vreugde die ze dik verdienen in de laatste maanden en dagen.
Een groot deel van de empathy voor deze kinderen stamt af van toen hij 62 jaar oud was, en gediagnostiseerd was met kanker. Zijn vrouw was destijds al overleden en zijn zoon was gehandicapt, dus hij moest naar het ziekenhuis en stond er helemaal alleen voor. Mohamed voelde zich helemaal alleen – net als de verlaten kinderen die het ziekenhuis dagelijks moeten bezoeken.
In de video hieronder, praat Mohamed over zijn ervaringen als kankerpatiënt in het ziekenhuis, over hoe hij deze kinderen begrijpt, en over de gevoelens van het alleen zijn.
https://youtu.be/0DhJ9WYSqaU